Oleh Presiden Upko Datuk Seri Panglima Wilfred Madius Tangau
KOTA KINABALU: Sudah tiba masanya semua parti Borneo termasuk parti tempatan serta parti nasional peringkat negeri tampil bersatu secara strategik untuk melaksanakan kuasa veto agar Malaysia tidak terus terjerumus dalam kemerosotan dan kemusnahan akibat rasuah, autoritarianisme atau ketaksuban. Apakah yang dimaksudkan oleh parti orang Borneo, oleh orang Borneo dan untuk orang Borneo?
Tindakan yang mengambil kira sama ada parti itu adalah parti negeri bagi parti peringkat persekutuan, atau parti komponen gabungan di peringkat persekutuan mahupun parti tempatan Borneo adalah perlakuan yang dangkal. Kayu ukur sebenar Borneo dalam sesebuah parti ialah sama ada ia menggunakan kuasa dan pengaruhnya untuk memperjuangkan kepentingan terbaik rakyat wilayah tersebut.
Banyak parti Borneo – daripada UPKO Donald Stephens, USNO Mustapha, SNAP Stephen Kalong Ningkan hingga PBS Pairin Kittingan pada 1980-an – pernah mencuba tetapi mereka disingkirkan daripada kuasa oleh UMNO dan sekutu tempatan mereka. Oleh itu, selepas beberapa ketika, cara paling berkesan untuk memperjuangkan orang Borneo adalah dengan berjuang dalam BN. Suka atau tidak, itulah permainan yang perlu dilakukan oleh kebanyakan parti Borneo. Keadaan berubah selepas 2008 apabila BN kehilangan dua pertiga dan UMNO tidak boleh mengambil mudah Sabah dan Sarawak kerana simpanan tetap mereka tidak akan lari tanpa mengira pulangan.
Kuasa parti Borneo secara kolektif telah berkembang selepas perubahan rejim pada 2018 dan Sheraton Move pada 2020. Hari ini, kerajaan Perdana Menteri Ismail Sabri dengan 114 kerusi akan tumbang serta-merta jika 18 ahli parlimen GPS beralih arah. GPS sebagai ‘king-maker’ telah diberi ganjaran dengan pelantikan empat menteri persekutuan, dua konvoi khas kelas menteri dan empat timbalan menteri. Tetapi apa yang rakyat Sarawak dan Sabah dapat daripada kedudukan penting GPS dalam kerajaan?
Kedudukan tersebut telah gagal untuk memperjuangkan hak kira-kira 250,000 pengundi diaspora Sarawak di Malaya, Sabah dan Labuan untuk mengundi tanpa pulang ke tanah air, terutamanya dalam tempoh pandemik. Malahan pandemik semakin meningkat sepanjang 21 bulan yang lalu, tempoh masa yang cukup untuk Suruhanjaya Pilihan Raya memperluaskan kemudahan pengundian tidak hadir untuk dimanfaatkan 250,000 rakyat Sarawak.
Bagaimanapun, SPR tidak berbuat apa-apa dan kerajaan negeri GPS juga tidak berkata apa-apa. Mengapa GPS tidak menggunakan kuasanya untuk memaksa SPR agar berhenti daripada berpaksikan Malaya, yang menjadi penyebab kepada kejahilan dan sikap tidak peduli terhadap 250,000 diaspora Sarawak, 300,000 diaspora Sabah dan 100,000 diaspora Malaya yang menetap di luar wilayah mereka? Adakah SPR berani menanggung akibat sekiranya keengganan berbuat demikian boleh menyebabkan kejatuhan Kerajaan?
Sudah tiba masanya parti-parti Borneo bersaing dan bekerjasama secara profesional. Kita seharusnya bersaing dengan bersungguh-sungguh dan sihat agar rakyat mempunyai pelbagai pilihan yang baik semasa dan di antara pilihan raya. Selain itu, marilah kita bekerjasama secara bijak untuk kepentingan kita bersama.
Daripada kita menyerang antara satu sama lain untuk gabungan di peringkat persekutuan, marilah kita bersaing untuk melihat siapa yang terbaik dalam memanfaatkan hubungan dengan persekutuan untuk memastikan Malaysia yang lebih baik untuk semua. Kita mesti menghentikan cerita dongeng “pengasingan Sarawak/Sabah” atau “pengecualian Sarawak/Sabah” bahawa Sarawak dan Sabah boleh kekal damai, aman dan indah walaupun seluruh Malaysia musnah atau tenggelam dalam pencemaran. Selagi Sabah dan Sarawak kekal di Malaysia, kepentingan terbaik tidak boleh dicapai dengan hanya memelihara wilayah asal sendiri.
Laut China Selatan bukanlah tembok besar untuk menghadang masalah dari Malaya. Larangan Allah adalah contoh terbaik. Seperti orang Islam Arab dan Indonesia, orang Islam Borneo tidak pernah mempersoalkan tentang orang Kristian Borneo yang berdoa kepada Allah dan tidak pernah takut bahawa perkara tersebut akan menyebabkan kekeliruan ataupun menyebabkan orang Islam murtad. Ya, tanpa mengira agama, kami orang Borneo bijak dalam berfikir dan tidak mudah keliru.
Hanya kerana sesetengah orang Malaya yang mendapat kejutan budaya apabila mendengar orang Kristian Borneo berdoa kepada Allah di gereja, semua orang bukan Islam dilarang berdoa kepada Allah dari tahun 1986 sehingga keputusan Mahkamah Tinggi dibuat pada Mac 2021. Mengapakah Kerajaan Muhyiddin memfailkan rayuan terhadap keputusan yang diberkati ini? Dan kenapa PM Ismail Sabri yang setiap hari dengan “Keluarga Malaysia” tidak mengarahkan Jabatan Peguam Negara (AGC) menarik balik rayuan tersebut?
Di manakah GPS, PBS, PBRS, STAR, UMNO Sabah dan Bersatu Sabah dalam perkara ini? Mengapa mereka tidak menggunakan kuasa Veto Borneo untuk menyedarkan fikiran golongan elit Malaya? Adakah GPS yang boleh menjatuhkan kerajaan Ismail sekiranya menarik diri bersetuju dengan dasar tidak masuk akal bahawa orang Kristian Borneo boleh berdoa kepada Allah di Sarawak dan Sabah tetapi mesti berhenti berbuat demikian apabila mereka mendarat di KLIA?
Dalam masa yang sama, mengapa GPS berdiam diri mengenai dasar persekutuan untuk menyekat penjualan bir? GPS tidak menggunakan kuasa veto Borneo untuk menegaskan pendirian masuk akal dalam Kabinet, sebaliknya, adakah GPS telah diyakinkan oleh penyokong tegar dalam PAS, UMNO dan Bersatu bahawa alkohol adalah air kencing syaitan yang mesti diharamkan atau dihadkan dalam penjualan dan pengambilannya?
Tidak kira sama ada PAS bertanding satu kerusi, sepuluh kerusi atau kesemua 82 kerusi di Sarawak, jika GPS kini menjadi mentee kepada PAS, maka PAS menggerakkan Sarawak tanpa perlu menang walaupun satu kerusi. Ramai orang Malaya berpendapat bahawa pendirian untuk mempertahankan kebebasan budaya kita hanya boleh dibuat oleh ahli bukan Islam dalam GPS, PBS atau wakil rakyat bukan Islam dalam Bersatu dan UMNO.
Mereka tidak faham bahawa di Sabah dan Sarawak, kebebasan budaya adalah hak milik bersama bagi orang Islam dan juga bukan Islam. Orang Islam Sabah dan Sarawak juga tahu, sekiranya orang bukan Islam kehilangan kebebasan mereka untuk minum, golongan ultra kanan Islam mahu menjadikan Sarawak sebagai Darul Hana dan memperkenalkan Hudud di Sabah dan Sarawak. Golongan tegar ini telah berjaya mengindoktrinasikan ahli-ahli mereka di Borneo untuk menentang keluarga Kristian dan rakan-rakan mereka yang berdoa kepada Allah.
Mereka cuba mengharamkan Timah. Tidak lama lagi, sebahagian daripada mereka mahu mengharamkan Tuak, Langkau, Lihing, Bahar dan Montoku. Jangan kita lupa, ada lebih setengah juta orang Sabah dan Sarawak di Tanah Melayu, dan separuh daripada mereka adalah bukan Islam. Kebebasan budaya mereka untuk minum di Tanah Melayu mesti dipertahankan selagi Sabah dan Sarawak masih kekal dalam Malaysia.
Oleh itu, saya menyeru rakan lama saya, Abang Jo, ahli politik Borneo yang paling berkuasa dalam sejarah Malaysia sekarang, agar berani menggunakan Kuasa Veto Borneo GPS untuk menentang rayuan AGC mengenai larangan penggunaan kalimah Allah dan dasar persekutuan yang dicetuskan oleh PAS untuk menghapuskan alkohol secara beransur-ansur di Malaysia. Memandangkan Ismail memerlukan sokongan anda dan beliau tidak mampu untuk melemahkan anda dalam pilihan raya negeri yang utama ini, Abang Jo, sila kumpulkan keberanian moral anda untuk melakukan perkara yang betul demi Sarawak dan Sabah.
